یکی از قابلیت‌های ذاتی ما انسان‌ها دیدن و تصور جهره روی اشیای بی‌جان است. مثلا ما می‌توانیم ابرها را نگاه کنیم و صورت انسان‌ها یا پیکر آنها را در ذهن تصور کنیم. حالا تصور کنید که به نقشه‌ها نگاه کنید و بتوانید در پیچ خم مرزها و جاده‌ها و حد فاصل خشکی‌ها با دریاها و رودها، چهره‌هایی ببینید و این چهره‌ها را بتوانید ترسیم کنید.
این کاری است که دقیقا حسین آقایی‌پور – هنرمند زاده رشت- انجام می‌دهد.
حسین آقایی‌پور یک عکاس و نقاش فریلنسر یا آزادکار است که نقاشی را به صورت خودآموز و عکاسی را با آموزش تحت نظر اساتید آموخته است. بهره‌مند بودن از این دو هنر در کنار هم، کمک زیادی به او در درک درست زیبایی‌شناسی، رنگ و ترکیب‌بندی کرده است.
در سری جدید کارهای هنری، او با استفاده نقشه گوگل، نقشه شهرهای مختلف جهان را بررسی می‌کند و بعد پیچ و خم‌های جاده‌ها را زیر نظر می‌گیرد تا ببیند از کدام یک از آنها پرتره‌ای به ذهنش متبادر می‌شود.
او تا کنون اتود ۳۰۰ شهر را آماده کرده و تابلوهای کامل پرداخت‌شده ۲۵ شهر را روی بوم آورده است.
این دگردیسی هنری انتزاعی، گویی به نقشه‌های بی‌جان شهرها، یک هویت ارزانی می‌دارد.
او در نظر دارد که در شهرهایی که پرتره‌های انتزاعی‌شان را کشیده، نمایشگاه‌هایی برگزار کند.
در آینده او قصد دارد که پرتره‌هایی از شهرهای ایران را هم بکشد.
مهرماه سال جاری گالری کارهای او در بندر انزلی به نمایش گذاشته شد. در ادامه برخی از پرتره های خلق شده توسط این هنرمند را تماشا کنید:
(مطلب فوق از سایت یک پزشک نقل شده است)